Złodziejka książek

Cześć kochani! Dzisiaj opiszę "Złodziejkę książek". Zachęcam do przeczytania mojej recenzji :))

Akcja toczy się za czasów II wojny światowej i opowiada o losach Liesel Meminger, która razem z bratem udaje się do swojej nowej,przybranej rodziny. Niestety w trakcie podróży chłopiec umiera.. Podczas jego pogrzebu Liesel po raz pierwszy kradnie książkę, którą jest "Podręcznik grabarza".

Gdy dziewczynka trafia do rodziny Hubermanów nie potrafi czytać,ani pisać. Jej przybrany ojciec-Hans poświęca bardzo dużo czasu,aby ją czegoś nauczyć.
Rodzice Liesel to ludzie skromni o wielkich sercach.. Więc, gdy niespodziewanie pod ich drzwiami pojawia się Żyd, który prosi ich o schronienie postanawiają ukryć go w piwnicy

Bardzo podoba mi się narracja w tej książce .. Pomimo tego, że moim ulubionym typem jest pierwszoosobowa to tu narrator trzecioosobowy jest wyjątkowy, ponieważ jest nim śmierć- mężczyzna.Opowiada on o swojej pracy, radzi, podsuwa różne sugestie.
Książka jest bardzo wzruszająca, a czasami również zabawna :)

"Złodziejka książek" to opowieść o prawdziwej miłości i przyjaźni w czasach hitlerowskich. Czytając ją pokochałam przybranych rodziców Liesel, Rudy'ego, Maksa. Wszystkie postacie bardzo się od siebie różnią i są wyjątkowe.

Na koniec mojej recenzji chciałam tylko wspomnieć o okładce, którą uważam za śliczną.. Jest ona bardzo minimalistyczna co moim zdaniem dodaje jej uroku.. :)

Ilość stron: 495
Moja opinia: 9/10

Błękit szafiru

Hej! To już kolejna recenzja na moim blogu :)) Dziękuję za miłe opinie, które wyraziliście pod poprzednim postem!
Książka, którą dzisiaj opisuję to "Błękit szafiru", jest ona kontynuacją "Czerwieni rubinu".

Mogę bez wyrzutów sumienia powiedzieć, że ta część jest zdecydowanie lepsza od pierwszej!
Wprost nie da się od niej oderwać! :D
Zdradzę Wam, że w tej części Gwendolyn spotyka demona Xemeriusa, który jest niesamowicie barwną, śmieszną i przecudowną postacią! Jego teksty są baardzo żartobliwe i nie da się go nie lubić :D Ponadto wątek miłosny jest dużo bardziej rozbudowany, niż w poprzedniej części :)) Dopiero teraz możemy poznać prawdziwy charakter Gideona.. Od tej kochającej i troskliwej strony..,ale także od tej mrocznej.
Moje emocje po przeczytaniu tej książki są ogromne!

Kerstin Gier napisała niesamowitą powieść.Mam nadzieję, że kolejna część będzie równie wspaniała. Czytając "Błękit szafiru" odczuwałam te same emocję co Gwendolyn.. smutek,gniew,złość,miłość,radość..
Wszystkich zachęcam do sięgnięcia po tą książkę.

Moja ocena: 12/10 !!
Ilość stron: 363


Na koniec chciałabym jeszcze podzielić się z Wami moimi ulubionymi cytatami :)):
-"Nie ufaj nikomu i niczemu. Nawet własnym uczuciom."
-"Jest cała- powiedział z ulgą w głosie. Tak pomijając moje serce."
-"Kiedy kochasz ten drugi człowiek jest ważniejszy niż ty sama"
-"Chciałbym, żebyś mi bardziej ufała. [..] - Chciałabym móc - powiedziałam po chwili"

Kolejny wpis na blogu powinien pojawić się już jutro! :)

Czerwień Rubinu

Czerwień Rubinu

Hej misie. Jest to mój pierwszy wpis na blogu. Dzisiaj wyrażę swoją opinię na temat książki "Czerwień Rubinu". Jest to pierwsza część trylogii czasu.

Gwendolyn jest normalną dziewczyną mieszkającą w Londynie. Chodzi do szkoły, nieustannie ogląda filmy i robi to, co każda typowa nastolatka. Wszystko w niej jest normalne, może oprócz tego, że często widzi duchy i demony. Niektóre kobiety w jej rodzinie obdarzone są genem podróży w czasie. Wszyscy są przekonani, że to jej kuzynka Charlotta posiada ten dar, lecz pewnego dnia Gwen niespodziewanie przenosi się w czasie i sprawy zaczynają się komplikować. Drugim podróżnikiem w czasie jest niesamowicie przystojny Gideon. Gwendolyn od razu zwróciła na niego uwagę, ale wygląda na to, że on zauroczony jest jej kuzynką. 

Kerstin Gier napisała cudowną książkę łącząc ze sobą wiele wątków. Jej styl pisania jest niesamowity. Biorąc książkę do ręki wprost nie można się od niej oderwać. Powieść jest żartobliwa,ale i bardzo romantyczna. 

Śmiało mogę powiedzieć, że "Czerwień Rubinu" jest jedną z moich ulubionych książek. Jest w niej wiele wspaniałych postaci i uważam, że warto ją przeczytać. 

Moja ocena: 11/10

Kolejne części: "Błękit szafiru", "Zieleń szmaragdu"

Mam nadzieję, że wpis Wam się podobał, zachęcam do komentowania i obserwowania bloga. :))